خبرگزاری فارس

کاوه زرگران دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی ایران در مورد «راه حمایت از تولید داخلی» گفت:  واضح است که شعار حمایت از کالای ایرانی در راستای شعار سال گذشته برگزیده شده است.
وی افزود: این نام‌گذاری به روشنی نشان‌دهنده این است که حمایت از بخش تولید همچنان به عنوان یکی از ضروریات و دغدغه‌های فکری مقام معظم رهبری مطرح است.
زرگران اظهار داشت: گرچه در سال‌های گذشته گام‌هایی با هدف حمایت از تولید داخلی برداشته شده ، اما شرایط دشوار فعلی به روشنی نشان می‌دهد که این سیاست‌ها نتوانسته‌اند تاثیر معناداری بر حمایت از تولید داخلی داشته باشند.
وی با طرح این سوال که  چرا این سیاست ها موفق نبوده و سیاست گذار را به نتیجه مطلوب نرسانده است؟ گفت: اقتصاددانان پاسخ را در سیاست گذاری غلط دو نرخ مهم اقتصاد می‌دانند. برای این که هر اقتصادی بتواند به درستی کار کند ضرورت دارد که سیاست گذاران آن برای اصلاح دو نرخ ارز و نرخ بهره تلاش کنند.

زرگران بیان داشت: اگر سیاست‌گذاری برای تعیین نرخ سود و نرخ ارز در اقتصادی به درستی صورت نگیرد، هر اقدام دیگری در این اقتصاد منجر به نتیجه نخواهد شد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا سیاست گذاری برای این دو نرخ این قدر مهم است؟، گفت: به این دلیل که نرخ سود همواره به مثابه ترازی برای ترجیحات و تصمیمات فعالان اقتصادی عمل می‌کند و بر کنش‌های آنان اثر می گذارد و نرخ ارز نیز قیمت‌های نسبی طیف وسیعی از کالاها و خدمات را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران بیان داشت: در کشور ما متأسفانه همواره درباره این دو نرخ، سیاست گذاری صحیحی صورت نگرفته است. به عنوان مثال در حالی که یکی دو سال است فعالان اقتصادی بر اهمیت یکسان سازی نرخ ارز تأکید می‌کنند، دولت همواره به بهانه‌های مختلف از کنار آن گذشته است اما اخیراًدر تصمیمی دفعتی،معاون اول رئیس جمهور اعلام کرد که نرخ ارز در کشور تک رقمی شده و به رقم واحد 4200 تومان رسیده است.بر اساس اعلام ایشان، هر قیمتی بالاتر از 4200 تومان مشمول قاچاق است و با آن برخورد می شود.
زرگران گفت: به طور قطع همه فعالیت های اقتصادی در کشور از امروز تحت تأثیر این تصمیم قرار می‌گیرند.دولت  روحانی با تأکید بر این که همواره تلاش می کند تا اقتصاد کشور با ثبات باقی بماند، عملا با بی عملی در ماه‌های گذشته و اتخاذ تصمیم‌های دفعتی در دو مقطع مثل بسته سیاستی بانک مرکزی در اواخر سال گذشته و تصمیم ناگهانی اخیر برای یکسان سازی نرخ ارز، عملا بی ثباتی و غیر قابل پیش بینی بودن را به اقتصاد کشور تزریق می کند.

وی افزود: بدیهی است که تولید داخلی با اتخاذ چنین سیاست هایی به سرانجام نمی رسد. اما از آن سو، ممکن است برای حمایت از تولید داخل در دام اتخاذ سیاست هایی چون اعمال محدودیت بر واردات کالاهای خارجی بیفتیم. تجربه سال‌های گذشته در ایجاد محدودیت برای واردات کالای خارجی آن هم در شرایطی که نرخ ارز به درستی سیاست گذاری نشده، نشان می دهد که اتفاقا این سیاست ها به زیان تولید داخلی تمام شده است.
زرگران اظهار داشت: وقتی نرخ ارز به درستی سیاست گذاری نشده باشد، صادرات که می تواند موتور محرک تولید داخلی باشد،عملا از کار می‌افتد و در مقابل، میل به وادات افزایش پیدا می‌کند. معنی اش این است که ما به کالای خارجی یارانه می دهیم اما تولید داخلی را از رقابت می‌اندازیم.
وی گفت: همین طور وقتی نرخ سود به درستی سیاست گذاری نشود،عملا باعث فرار سرمایه ها از بخش تولید می‌شود.
زگران بیان داشت: متاسفانه به ‌واسطه مشکلات پیچیده و متعددی که اقتصاد ایران را زمین گیر کرده‌اند، دو نرخ سود و ارز قادر به حمایت از رشد و اشتغال نیستند. بالا بودن نرخ سود هزینه تامین مالی طرح‌های سرمایه‌گذاری را به‌طور نامعقولی افزایش داده و از طرف دیگر پایین بودن نرخ‌ ارز باعث رونق گرفتن واردات کالای خارجی شده است.

دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی ایران بیان داشت: نتیجه این که بالا بودن هزینه‌ها و پایین بودن درآمدها، سودآوری فعالیت‌های تولیدی را کاهش داده و باعث شده انگیزه برای تولید داخلی کاهش پیدا کند.
زرگران اظهار داشت: علاوه بر همه این ها شعار حمایت از کالای ایرانی به گونه ای است که می تواند سوء برداشت هایی از آن صورت گیرد؛ یکی از این سوء برداشت ها حمایت از کالای ایرانی با هر کیفتی است. تجربه حمایت همه جانبه از صنایعی که در طول سالیان دراز به رغم حمایت‌های همه جانبه دولتی نتوانسته‌اند محصولی با کیفیت با قیمتی مناسب و رقابتی به بازار داخلی عرضه کنند و حتی با وجود عرضه محصولات خود با قیمت های نازل‌تر به بازارهای خارجی قادر نبوده اند، سهمی از بازار این کشورها به دست آورند، به روشنی ضرورت حمایت از صنایع تولیدی با مزیت نسبی که قادر به تولید محصولاتی کیفی هستند را نمایان می کند.
وی افزود: در سال حمایت از تولید ملی خواستار دوری دولت و نهادهای تصمیم گیر از آزمون و خطا هستیم و حداقل انتظاری که داریم، این است که به صورت شفاف درباره دو نرخ سود و ارز تصمیم قاطعانه اتخاذ شود.